قال علیُّ بنُ موسی الرضا علیه السلام: مَنْ تَذَکَّرَ مُصابَنا وَ بَکی لِما ارْتُکِبَ مِنّا کانَ مَعَنا فِی دَرَجَتِنا یَومَ القِیامةِ وَ مَن ذَکَّر بِمُصابِنا فَبَکی و أبکی لَم تَبکِ عَینُه یَومَ تَبکِی العُیُونُ وَ مَن جَلَسَ مَجلِساً یُحْیَی فیهِ أمرُنا لَم یَمُتْ قَلْبُه یَومَ تَمُوتُ القُلُوبُ.
امام رضا علیه السلام فرمودند: کسی که مصیبت های ما را متذکر و یادآور شود {برای خودش مرور کند} و به خاطر آنچه که در حق ما مرتکب شده اند گریه کند، در روز قیامت همراه ما و در درجه ما خواهد بود.
و کسی که مصیبت های ما را بیان کند و بگرید و بگریاند، چشمش روزی که چشم ها در آن روز گریان است گریان نخواهد بود.
و کسی که در مجالس احیاء امر ما {اهل بیت} بنشیند قلبش در روزی که قلب ها می میرند نمی میرد.
(امالی شیخ صدوق، مجلس ۱۷، ص ۷۴، ح ۴)
امام رضا علیه السلام فرمودند: کسی که مصیبت های ما را متذکر و یادآور شود {برای خودش مرور کند} و به خاطر آنچه که در حق ما مرتکب شده اند گریه کند، در روز قیامت همراه ما و در درجه ما خواهد بود.
و کسی که مصیبت های ما را بیان کند و بگرید و بگریاند، چشمش روزی که چشم ها در آن روز گریان است گریان نخواهد بود.
و کسی که در مجالس احیاء امر ما {اهل بیت} بنشیند قلبش در روزی که قلب ها می میرند نمی میرد.
(امالی شیخ صدوق، مجلس ۱۷، ص ۷۴، ح ۴)
